Koniec lat 40. to ożywiony ruch oświatowy, wielu młodych ludzi uczęszczało do szkół średnich, stąd przynoszono nowinki sportowe do wsi. Krewni zza granicy przysłali jednemu z młodych ludzi piłkę nożną. Była to jedyna piłka we wsi. Aby zagrać, trzeba było zapłacić jakąś kwotę pieniężna Zapłatę pobierano od jednej godziny grania w piłkę. Plac do gry stanowił ugór na dworskim, nad "Skałą". Ugor ów wynajmowany był przez okolicznych gospodarzy na pasienie krów, piłkarze byli więc przez pasących przepędzani. Wiosna 1949r na młodzieżowym spotkaniu postanowiono założyć Ludowy Zespół Sportowy. Z taką inicjatywą wystąpił ówczesny przewodniczący Powiatowego Komitetu Kultury Fziycznej w Brzozowie Stanisław Szczepek oraz pracownik Powiatowej Komendy Służby Polsce - Uryć. Pierwszym przewodniczącym LZS-u został Kazimierz Olejko. Działalność organizacyjną rozpoczęto naprzełomie 1949/50. Przewodniczący LZS przeszedł odpowiednie szkolenie w Ośrodku Młodzieżowych Organizatorów Sportu w Mogielnie na Kujawach. Po kilkumiesiecznym kursie rozpoczęła się normalna organizacyjna praca. Po ukończonym kursie LZS otrzymał z PKKFiT 15 par butów piłkarskich, kilkanaście par nart uniwersalnych i butów narciarskich. Buty piłkarskie pochodziły prawdopodobnie z jakiegoś niemieckiego klubu. Drużyna piłkarska została wyposażona w dwie piłki nożne. Jak na ówczesne warunki, klub posiadał niezłe wyposażenie. W LZS-ie powstała grupa inicjatywna, której zadaniem było pozyskanie terenu pod stadion. W latach 1949-50 przewodniczył jej Jan Nogaj, wówczas uczeń liczeum ogólnokształcącego w Brzozowie. Działalność tej grupy nie została uwieńczona sukcesem, gdyż wybór miejsca na stadion padł na prywatne łąki podszkołą, właściciel tych łąk nie wyraził zgody na zamianę gruntu. W latach 1950-51 nowa grupa inicjatywna pod przewodnictwem Jana Olejko uzyskał poparcie rady gminy, która wskazała lokalizację stadionu na terenach tzw. wolnej ręki - łąki Zakonu Służebniczek NMP ze Starej Wsi. Był to teren niewygodny, gdyz lezał na końcu wsi i utrudniony był do niego dostep, gdyż leżał w otoczeniu chłopskich łąk poza tym był podmokły. Bardzo dużą pomoc w uzyskaniu terenu pod stadion wniósł ówczesny sołtys wsi Wincenty Pietryka.
84. Drużyna piłkarska z 1952 r.
Rada gminy na zagospodarowanie terwnu pod stadion w roku 1949-51 przeznaczyła odpowiednie środki finansowe. W czynie społecznym członkowie LZS-u dokonali melioracji istniejących rowów na tej łące faszyną, dokonano niwelacji terenu. Były też próby wykonania bieżni lekkoatletycznej, ale zakończyły się niepowodzeniem. Najżywotniejszą sekcją sportową była sekcja piłki nożnej. Istniała w klubie od początku założenia LZS. Na zachowanym zdjęciu z roku 1952 są: Józef Brajewski, Józef Szczepek, Jan Nogaj, Edward Bąk, Kazimierz Buczek, Władysław ślączka, Mieczysław Pietryka, Jan Dąbrowski, Jan Olejko, Kazimierz Kubicki, Władysław Rzepka oraz Stanisław Dereń, Józef ślączka, Adam Szczepek, Kazimierz Olejko, Władysław Baran, Michał Rzepka, Michał Szal, Michał Pietryka, Leszek Mazur, Kazimierz Pietryka, Jan Maź, Eugeniusz Więch, ktorzy wchodzili w jej skład. Nie zachowały się dokumenty z okresu organizacji klubu, trudno więc dziś przedstawić skład zarządu. Pierwsi działacze wywodili się z druzyny piłkarskiej, często byli to młodzieńcy niepełnoletni, nie było w środowisku wzorców działaczy, stąd ich działalność mogła sie wydawać niesprawna,niepełna, ich sprawność dopiero sie rodziła. Czołowym działaczem sportowym w latach 50. był ksiądz Kiernicki. Jego osobowość zmieniła pogląd częsci starszego społeczeństwa na pozycję sportu w życiu młodzieży. Pierwszym trenerem był Zbigniew Garbiński czolowy piłkarz I Dywizji Pancernej im. gen Stanisława Maczka. Był on również po powrocie z Zachodu, przewodniczacym PKKFiT w Brzozowie, po odejściu z tej pracy S.Szczepka. Koszty jakie klub ponosił na rzecz druzyny piłkarskiej, pokrywane były z imprez dochodowych, które organizowane na stadionie. Pieniądze były potrzebne na zakup odzieży sportowej, obuwia, piłek i itp. LZS Przysietnica rozgrywał zawody najpierw towarzysko, głównie z drużynami z Dynowa, Haczowa, Grabownicy, Zmiennicy, Brzozowa. Wyniki osiągane w tych zawodach nie były najważniejsze. Wyjazdy do Dynowa to była wielka przygoda, srodek transportu - traktor "Ursus Buldog" z przyczepą, którym jechałosię do Dynowa ok. 3 godzin. Do bliższych miejscowości jeździło się furmankami, ponieważ były tańsze niź koszt wynajmu traktora. Drużyna piłkarska LZS Przysietnica od 1950 r. występowała stale w rozgrywkach Podkarpacia, seniorzy najczęściej w klasie "A", juniorzy w klasie "A" i "O". Najważniejszym sukcesem drużyny seniorów był występ w klasie okręgowej w latach 1988-90. W roku 1992 drużyna brała udział w finale Pucharu Polski na szczeblu okręgu. Finałowy mecz z FKS "Stal" Sanok rozegrano na stadionie w Brzozowie. Zwycięstwo odniosła "Stal" która występowała wówczas w III lidze, tj. o dwie klasy wyżej w systemie rozgrywek. Począwszy od wczesnych lat 60. LZS Przysietnica wyraźnie okrzepł pod względem organizacyjnym. W tym czasie pracowało tam kilku działaczy o dużym autorytecie w środowisku wiejskim, oraz w gronie działaczy systemu rozgrywek. Jednym z nich był Eward Bąk. Od lat 60. do 1996 pełnił on w klubie funkcję prezesa, zamiennie z funkcją księgowego. Pracował z młodzieżą, pozyskiwał sponsorów, zdobywał środki na prowadzenie działalności statutowej. Za swą ponad 30-letnią działalność zostałodznaczony Złotą Odznaką Okręgowego Związku Piłki Nożnej w Krośnie. Oprócz Edwarda Bąka aktywanie w życiu klubu uczestniczyli również: Stanisław Jakieła, Jan Rychlicki, Jóżef Dudek, Roman Sobota, Mieczysaw Pietryka, Józef Kwolek, Stanisław Pietryka. Działacze Ci w ciągu ostatnich lat zadbali o poszerzenie bazy sportowej. Dotychczas wykonano ławki dla widowni na około 300 miejsc, zakupiono barakowóz i przekształcono go na szatnię, zakupiono stałe zadaszenie, wykonano most na rzece, ktory łączył stadion z droga publiczną. Ta ostatnia inwestycja wykonana została przy finansowej pomocy samorządu wiejskiego. Działacze klubu wchodzą w skład rady Sołeckiej w Przysietnicy, Kółka Rolniczego, Gminnej Spółdzielni. Jerzy Dereń jest radnym Rady Miejskiej. Z klubu wywodzi się grupa sędziów piłkarskich: Jerzy Dereń, Mieczysław Dereń, Zdzisław Wania, Jakub Macios oraz Władysław Wania. Klub wychował szereg piłkarzy, którzy zasilili drużyny, które występują w klasach wyższych, taie jak: LKS "Brzozowia" Brzozów, FKS "Stal" Sanok oraz zespoły okolicznych wsi. Zarząd postawił sobie ambitne zadanie - poszerzenie bazy sportowej oraz uzyskanie awansu piłkarzy do klasy wyższej. Na ten cel gromadzi się finanse podczas imprez dochodowych oraz z dotacji samorządu gminnego. Rada Miejska w Brzozowie, od kilku lat przydziela klubom w gminie środki finansowe na podstawowa działalność statutową oraz prężne kluby nagradza dotacjami na inwestycje sportowe. Takie sparcie finansowe zyskał też LKS Przysietnica. Na budowę szatni przygotowano dokumentacje, wykonano fundamenty, w 1997 wykonano mury budynku i nakyto dachem. Lata następne to prace nad wykończeniem budynku, w którym będą szatnie z instalacjami wodno-kanalizacyjnymi, elektryczną i gazową. Następne zadanie inwestycyjne to melioracja płyty boiska piłkarskiego. Jego zbytnie nawodnienie uniemozliwiło odbywanie zawodów wczesna wiosną i późną jesienią. Obecnie istnieją sprzyjające waruni do wykonania tegorodzaju prac. Ludowy Zespół Sportowy w Przysietnicy jest obecnie klubem jednosekcyjnym. W różnych okresach bardzo aktywna była sekcja szachowa, Jej członkowie odnosili znacze sukcesy. Do zarządu klubu w ostatnich wyborach w 1995r weszli:
Jan Rychlicki - prezes
Wojciech Pietryka - v-ce prezes
Jerzy Dereń - skarbnik
Stanisław Szczepek - członek zarządu
Mieczysław Dereń - członek zarządu
Stanislaw Dudek - członek zarządu
Zbigniew Rzepka - członek zarządu.
Trenerem piłkarzy jest Jordi Solanes, z pochodzenia Hiszpan z prowincji Tarragona k. Barcelony. Obecnie żonaty z Polką Magdaleną Milicz. Mieszka w Przysietnicy, prowadzi zakład drzewny w Jasienicy Rosielnej. Prezes Jan Rychlicki emerytowany nauczyciel, funkcję tę pełni już druga kadebcję, poprzednio sprawował różne funkcje w zarządzie. W młodości również uprawiał sport, głównie siatkówkę w LKS "Brzozowia". Nie był specjalista od wychowania fizycznego, ale nauczał tego przedmiotu z zamiłowaniem. jego podopieczni odnosili znaczne sukcesy w skali byłego województwa rzeszowskiego w piłce noznej, koszykówce i lekkiej atletyce. W okresie swej pracy zawodowej był urlopowany i oddelegowany do pełnienia funkcji przewodniczacego Powiatowego Zrzeszenia Ludowych Zespołów Sportowych w Brzozowie (1968 - 72). W planach LZS zakłada się w najbliższych latach awans w rozgrywkach piłkarskich do klasy okręgowej. Jest to oparte o realne przesłanki, gdyż klub prowadzi szkolenie drużyn młodzieżowych, które zapewnią ciagłość w napływie zawodników do drużyny seniorów.
Tekst zaczerpnięty z książki "Przysietnica" autorstwa Jana Olejko.
6
